அன்னையவள் சொன்னது

உண்டென்று உளமார உணர்ந்துவிடின்

அதெதுவென ஆயிரம் ஆராய்தலென்ன

ஊராருக்கு உளமார உணர்த்த

ஊனில்லை அத்தெனதுமில்லை உனதுமில்லை – வேறென்ன

வெள்ளமது வேகுண்டு வேகமெடுக்க

ஊரென்ன உழவனேன்ன

ஏரேன்ன ஏரிளுக்கும் எருதென்ன

வேந்தனென்ன வேட்டையாடும் வேங்கைதான்னென்ன

புவியனைத்தும் புரட்டி புரண்டோட

மீனதுவும் குஞ்சும் எதிர்த்து ஏகாந்தமாய்

நீந்தும் - நிர்காமல் நிலமது
புரளும் பொழுது – அது ஏனோ

மீனது உணர்ந்தது நீரது மட்டுமே

நீக்கமற தன்னை ரட்சிகுமென்று...

சாரதா அன்னையவள் தன் பிள்ளைக்கு சொன்னது தானே!