Unity vs. Uniformity

தமிழ் நாட்டுக்கு இங்கே இருக்கற காவேரியே வராது காஷ்மீர் பிரச்சனையா வந்திட போகுது. ஆனாலும் நம்ம ஆளுங்க அடுச்சு விடறாங்க, போன வாரம் வேலையின் போது வேலை ஏதும் செய்யாம article 370 நீக்குனது செம அது இதுனு  ஐநா சபை அதிபர் மாறி பேசுனாங்க. காஸ்மீர்ல இதுவரைக்கும் பாக்கிஸ்தான் நியூஸ் மட்டும் தான் வருமாம் அதுனால தான் இவ்ளோ பிரச்சனையாம் இனி அப்படி இருக்காதாம்.

ஏதோ தனியாக கிடந்த காஷ்மீரை இன்று இந்தியாவோடு இணைத்து பாஜக போல தான் பேச்சுகள் பரவுகிறது ஆனால் உண்மை, இந்திய சுதந்திரத்தின் போது தனி தனி மாகாணங்களை தனி நாடாகலாம், இல்லை இந்தியா அல்லது பாகிஸ்தானோடு இணையலாம்மென இங்கிலாந்து சொன்னது அப்போது அவசரப்பட பாகிஸ்தான் காஷ்மீரை பிடிக்க  கொரில்லா தாக்குதல் நடத்தியது. இந்திய ராணுவத்தின் உதவியோடு பாகிஸ்தானை எதிர்த்தது காஷ்மீர். பின்னர் இந்தியாவோடு இனைய  சலுகைகள் அளிக்கப்பட்டது அது ராணுவம், வெளியுறவு துறை, தகவல்தொடர்பு  மூன்றை மட்டுமே இந்திய அரசு காஷ்மீரில் நிர்வகிக்க முடியும் மற்ற துறை, அது சார்ந்த சட்டங்கள் காஷ்மீர் மக்கள் பிரதிநிதிகளால்  இயற்றிக்கொள்ளப்படும். இது தான் அந்த article 370. இதில் பல ஆண்டுகளாகவே மாற்றங்கள் செய்யப்பட்ட வந்திருக்கிறது.

இப்போ யோகியின் பாஜக அந்த 370'ஐ தான் நீக்கிருக்காங்க. அதுவும் அந்த ஊரில் இருக்கிற மொத்த தொலை தொடர்பையும் நிறுத்திவிட்டு. மொபைல் மட்டுமில்லை லேண்ட் லைன் கூட கிடையாது. ஒட்டு மொத்த மக்களையும் அடக்கி வீட்டில் பூட்டிவிட்டு இதை செய்ய வேண்டிய கட்டாயம் என்ன? இப்படி மொத்த காஷ்மீரையும் சில நாட்களில் தன் கட்டுப்பாடில் கொண்டு வர முடிகின்ற அரசால் புல்வாமாவில் வந்த வெடி குண்டை ஏன் கோட்டை விட்டது?

இப்போதும் பாகிஸ்தான் ஆக்ரமிப்பு காஷ்மீரை மீட்போம் என்று மட்டுமே சொல்லி வருகிறது ஆளும் பாஜக, சு.சாமி உட்பட. எம்.ஜி.ஆர் தலையை போல இருந்த காஷ்மீர் பல ஆண்டுகளாக ஸ்பைக் வைத்தது போல் மாறிவிட்டது. ஒரு புறம் பாகிஸ்தான் ஆக்ரமிப்பு மறுபுறம் சீனா ஆக்ரமிப்பு. மீட்பது எனில் இரண்டையும் மீட்க வேண்டும் ஆனால் இந்தியா இங்கிலாந்து கிரிக்கெடை வீட இந்தியா பாக்கிஸ்தான் கிரிக்கெடில்  தான் நம் தேச பற்று அதிகம் பீறிட்டு வெளிவரும். அந்த காரணமோ என்னவோ பாகிஸ்தான் ஆக்கிரமிப்பை மட்டுமே பேசி வருகிறார் 56" பிரதமர்.

மொத்த இந்தியாவுக்கும் ஒரே ரேசன் அட்டை என்பது போல் ஒரே மொழி, கல்வி, மதம், தலைவன் என மாற்றவே இது நடப்பதாக தெரிகிறது. இந்த போக்கு சர்ச்சிலின் வார்த்தையை உண்மையாக்கிவிடும்.  இதை இந்திய அரசியல் அமைப்பு 42ம் திருத்தமான மதசார்பற்ற நாடு என்பதை முதலில் மாற்றிவிட்டு மற்ற அரபு நாடுகள் போல இதை இந்து நாடு என அறிவித்துவிட்டு செய்யலாம், பொருத்தமாகவும் இருக்கும், அப்போது கேள்விக்கு இடமிருக்காது. Unity is different from uniform ...

தக்கன பிழைத்து வாழ்தல்

புறநானுறில் இருந்து சில வார்த்தைகள் இப்போ மொத்த பட்ஜெட்டும் அழகா தெரியுது. ஓட்டு வாங்காமா அமைச்சர் ஆனதுக்கு என்ன செய்யமுடியுமா செமயா செஞ்சுட்டமா. தமிழகத்தில் தாமரை மலர என்ன செய்யனுமோ அதை செய்ய ஆரம்பித்துவிட்டார்கள். எங்க பார்த்தாலும் wow, செம, தமிழ் வாழ்க தான்..

ஆனா உண்மை, 2014ல கச்சா எண்ணெய் $80 - $90 அப்போ இங்கே பெட்ரோல் ₹70-₹80 .. இப்போ கச்சா எண்ணெய் $40 - $ 50 பெட்ரோல் அதே ₹70 - ₹80 சில நாள் அதுக்கு மேல. 2014 வரைக்கும் மானியம் தந்து பெட்ரோல் விலைய கட்டுப்பாடுல வெச்சிருந்தாங்க. மோடி வந்ததுல இருந்து அது தேவையில்லாம இருந்துது. இப்போ இத்தனை வரிகளும் போதாதுன்னு மேல ₹1 ஏத்திருக்காங்க.

கடந்த ஐந்தாண்டுகளில் பெட்ரோல் விலை மாற்றத்தால் விலைவாசி ஏறவில்லைனு கூப்பாடு போடறாங்க. ஆனா உண்மை ஏறின விலைவாசியை பத்தி எந்த ஊடகமும் பேசவில்லை அதனால விலைவாசி ஏறலைன்னு அர்த்தமில்லை. உதாரணம் கார் விற்பனை சரிவு. பொதுவாக மாதாந்திர செலவுகள், சொந்த வீடு என எல்லாம் நிறைவுறும் போது மக்கள் சிந்திக்கும் செலவு கார். இதன் விற்பனை சரிவை மொத்த விலை வாசி ஏற்றத்தை பிரதிபலிப்பதை காட்டுகிறது.

அடுத்து, அந்நிய முதலீடு இதை தான் அதிகமா பேசினாங்க மோடி ஒவ்வொரு முறை விமானம் ஏறும்போதும். இப்போதும் சில்லறை வர்த்தகத்தில் தாராளம் காட்டியுள்ளது. இப்படி அந்நிய முதலீடு என்ன செய்யும்னு தெரியணும்னா Thums up குடிக்கணும். 1977ல் Coke இந்தியாவை விட்டு வெளியேறியது. அந்த காரணமும் சுவாரசியமானது. அப்போதைய சட்டம் coke தயாரிப்பு முறையை கோரியது மேலும் அதனின் 60% பங்கை இந்திய நிறுவனத்திற்கு விற்க வேண்டும் என்றும் சொன்னது. அதனால் இந்தியாவை விட்டு வெளியேறியது Coke.

1977ல் Thums Up அறிமுகமானது. அப்போது Gold Spot, Limca,  Campa Cola, Double Seven, Dukes போன்றவையும் இருந்தன. 1991ல் உலகமயம், பொருளாதார வளர்ச்சி என்ற பெயரில் கதவுகள் திறக்கப்பட்டது Pepsi வந்தது. அதை தொடர்ந்து வந்த Coke அன்றைய 77% சந்தையை கையில் வைத்திருந்த Thums Up'ஐ மொத்தமாக வாங்கி விழுக்கியது. இருந்தும் Thums Up வாங்குபவர்கள் Pepsi பக்கம் போய்விட கூடாது என்பதற்காக மீண்டும் அதை சந்தைப்  படுத்தியது. 

Start Up - புது தொழில் முனைவு.. இதற்கு சில திட்டங்களை சொல்லிவிட்டு சில்லறை வர்தகத்தில் அந்நிய முதலீட்டை தாராளம் செய்தால் 77% சந்தையை கொண்ட Thums Up'ஐ வாங்கி விழுங்கியவர்களுக்கு Start Up எம்மாத்திரம். மொத்தமாக இந்தியர்கள் வெளி நாட்டு முதலாளிக்கு வேலை செய்ய வேண்டும் அதற்க்கு பெரும் ஊதியத்தில் அதே வெளி நாட்டுகள் விற்கும் பொருட்களை வாங்க வேண்டும்.


'தக்கன பிழைத்து வாழ்தல்' இது சட்டுனு புரியாது இதையே தான் 'survival of the fittest'னு புரியற மாறி சொல்லுவாங்க. இந்த அந்நிய முதலீடுகளுக்கு முட்டு கொடுக்க இதை சொல்லலாம். அப்படி எடுத்துக்கொண்டால் தெருவில் தாலி ஆறுப்பவன், வீடு புகுந்து கொள்ளை அடிப்பவன் இப்படி எல்லாவற்றையும் குறை சொல்லி கைது செய்யக்கூடாது. They are the Fittest.

சீக்கிரம் படிச்சு பட்டம் வாங்கிடணும், சீக்கிரம் நிறைய சாம்பாதிக்கணும், சீக்கிரம் செத்தர்னும். ரெண்டு மணிநேரதுக்கு 10,000 கோடி சேலம் - சென்னை 8 வழி பசுமை சாலை. இந்த காசுல எத்தனை ஏரி, குலங்களை தூர் வாரியிருக்கலாம்? கடல் நீரை குடி நீராக்க பயன் படுத்தலாம். தண்ணீர், உணவு இதை அடுத்து தான் எந்த வளர்ச்சியும்.

நேரடி வரி, மறைமுக வரி: இந்த நேரடி வரியை அதிகப்படுத்தி மறைமுக வரியை குறைக்க வேண்டும் அது தான் வளர்ச்சி. தனி நபர் நேரடி வரியை குறைக்க வில்லை ஆனால் பெருநிறுவனங்களுக்கு வரியை குறைந்திருக்கிறது. ₹250 கோடி வரை விற்றுமுதல் (Turnover) செய்யும் நிறுவனம் 30% அல்லாது 25% வரி செலுத்தினால் போதும் என்பதை ₹400 கோடியாக உயர்த்தி உள்ளது. இதனால் 99.3% நிறுவனங்கள் பயனடையும்.  அதாவது 0.7% தான் டாடா, அம்பானி, அதானி போன்ற பெரிய முதலைகள்.

மறைமுக வரி என்பது GST. கூலி தொழிலாளியும், அந்த 0.7% உள்ள பெரு முதலைகள் இந்த GST கட்டியே ஆக வேண்டும். உதாரணம் இப்போது பெட்ரோலுக்கான ₹1 வரி இது TVS 50 வைத்திருப்பவருக்கும், Maserati வைத்திருப்பவரும் கட்டியே தீரவேண்டும். இதை குறைத்து பொருளாதாரத்தில் பின் தங்கியவர்கள் பயனடைய கோடிகளில் லாபம் ஈட்டும் நபர்களிடம் அதிக நேரடி வரி வாங்கி சமம் செய்ய வேண்டும்.

இந்த வகை வரி விதிப்புகள் ஏதும் இல்லாததனால் இதுவும் வழக்கமான கார்பொரேட் பட்ஜெட் தான்.

ஊர் இரண்டு பட்டால்

கோட்சே 1948க்கு பின்  மீண்டும் அதிகம் உச்சரிக்கப் படுகிறது ஆனால் இதுவும் எய்தவனை விடுத்து அம்பை குற்றம் சொல்லும் செயல். கோட்சேவோடு குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களில் முக்கியமானவர்கள் கோல்வாக்கர், விநாயக் தாமோதர் சாவர்கர்.

கோல்வாக்கர் அன்றைய ஆர்.ஸ்.ஸ் தலைவர். 1948'ல் தடைசெய்யப்பட்டது இக்கட்சி ஆனால் இன்று 3000 கோடியில் நர்மதா ஆற்றங்கரையில் நிற்கும் அன்றைய உள்துறை அமைச்சர் பட்டேலுடனான கடித வாதப்பிரதிவாதத்தில் தனக்கும் கட்சிக்கும் கோட்சேவோடு எந்த தொடர்பும் இல்லை என சொல்லி தடை நீக்கப்பட்டது. ஆர்.ஸ்.ஸோடு தொடர்பு இல்லாத கோட்சேவின் அஸ்தி அகண்ட பாரதத்தில் கரைய வேண்டி அதன் தலை அலுவலகத்தில் தான் இருக்கிறது இன்றும்.

சாவர்கர் - அந்தமான் சிறையில் சிலை, பெயரில் விமான நிலையம். இவர் சாதித்தது - Indian House என்ற இங்கிலாந்தில் இருந்த மாணவர்களுக்கான தங்கும் விடுதியில் இந்திய சுதந்திரத்திற்க்கு செயல்பட்டவர்களில் ஒருவர். அதற்க்காக கைதி செய்யப்பட்டு அந்தமான் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். பின் இவர் ஆங்கில அரசுக்கு எழுதிய கருணை மனுவில் 'இனி ஒருபோதும் அரசுக்கு எதிராக செயல்பட மாட்டேன். உங்கள் காலனி ஆதிக்கத்திற்கு அடங்கியே இனி என் செயல்பாடுகள் இருக்கும்' என எழுதி 1924'ல் விடுதலை அடைந்து காந்தியை விமர்சிக்க ஆரம்பித்தார். 1937ல் இந்து மகாசபை தலைவரானார். இன்று 2019ல் இதன் தேசிய செயலாளர் பூஜா பாண்டே காந்தியின் நினைவு நாளில் அவரின் உருவ பொம்பையை சுட்டு ஆதரவாளர்களோடு கொண்டாடுகிறார்.

இரண்டாம் உலகப் போரின் போது இந்தியாவில் ஒத்துழையாமை இயக்கம் துவங்கி இருந்தது. அதனை எதிர்த்து  இந்துக்களே ஒன்று கூடுங்கள் ஆங்கில  அரசோடு இணைத்து  போர்புரிவோம் என்ற வீரர் இவர். அந்த போரில் ஆங்கில அரசு எதிர்த்தது ஜெர்மனியின் நாசி படைகளை. இதற்க்கு முன்னர் ஹிட்லரின் கொள்கைகளை விமர்சித்த நேருவை 'பண்டிதர் நேருவை விட ஜெர்மனிக்கு எது தேவை என ஹிட்லருக்கு தெரியும்' என அவரின் கொள்கைகளை ஆதரித்தவரும் இவரே.

இவர்களுக்கு முன்னோடி 1906'ல்  துவங்கிய அகில இந்திய முஸ்லீம்  லீக். இந்து முஸ்லீம் இடையேயான மோதல் 1671 அவ்ரங்கஜிபின் மதம் சார்ந்த சட்டங்களுக்கு எதிர்ப்பு தெரிவித்தது துவங்கி தொடர்ந்து வருகிறது. இந்த வெறுப்பை ஆதாயமாக்க எண்ணியவர்கள் பலர். கலவரங்கள் பெருகிய காலத்தில் இந்தியாவை இரு துண்டாக்கக் கேட்டவர் ஜின்னா. அதற்க்கு ஒத்திசைத்தவர் பட்டேல் அதை எதிர்த்தவர் காந்தி.

இறுதியாக பிரிவினை என முடிவு செய்த போது காந்தி சொன்னது இந்தியா இந்துக்களுக்கானாது மட்டும் அல்ல பாக்கிஸ்தான் முஸ்லீம்களுக்கு மட்டும் ஆனது அல்ல என்றே கூறினார். கலவரங்கள் முடிய உண்ணா நோன்பு இருந்தார்.  கலவரம் ஓய்ந்தபாடில்லை காந்தியின் உடலும் மோசமானது. நெடிய வாதத்திற்கு பின் யாரும் மதம் சார்த்த எந்த கலவரத்திலும் ஈடுபடமாட்டோம் என கையெழுத்து வாங்கச் சொன்னார் காந்தி. அதில் சாவர்க்கரின் இந்து மகாசபை கையெழுத்து இடவில்லை.

இந்த இரு பெரும் ஹிந்துத்துவதின் பிள்ளை தான் இன்றைய பாஜக. கோட்சே ஒரு தேச பக்தன் என்கிறார் சத்வி பிரக்யா அதை மன்னிக்கக்கூட மாட்டேன் என்கிறார் மோதி. ஆனால் பாஜக சார்பாக அவர் நாடாளுமன்ற தேர்தலில் போட்டி இடுகிறார்.

பிரிந்து சென்ற பாகிஸ்தானிலில் இந்துக்கள் கொல்லப்பட்டால் அவர்களை காப்பாற்ற இந்து பாதுகாவலர்கள் பாகிஸ்தான் செல்லாது இங்கு இருக்கும் முஸ்லீம்களை கொல்வது என்னை ஒருவன் அடித்து விட்டான் அவன் மொட்டை தலையுடன் இருந்தான் ஆகா மொட்டை அடித்த அனைவரையும் அடிப்பது இல்லை கிடைப்பவனை மொட்டை அடித்து வெளுப்பது. இதே தான் ஒவ்வொரு முறையும் காவேரியில் தண்ணீர் கேட்க்கும் போதும் அதன் கொள்ளளவு, மொத்த தேவை என்ன என ஏதும் அறியாது அரசியல் கட்சிகளின் தூண்டுதலின் பேரில் கன்னட தமிழர் கலவரம் ஆண்டு தோறும் நடந்தேறுகிறது.

எங்கெல்லாம் இரு குழுக்கள் மோதல் இருக்கிறதோ அதை சாதகமாக்கிக் கொள்ள ஒரு சந்தர்ப்பவாதி இருப்பான். அதில் பலியாவது கோட்சேகள் மட்டும் அல்ல வாக்கு செலுத்தினால் எல்லாம் மாறும் என்று நம்பியே வாழும் மக்களும் தான்.

இயற்கை!

இருட்டிலேயே இருந்து விட்டால் - வெளிச்சம்

போய் வந்தால் கவலை இல்லையே!

இறக்கும் வரை இருந்து விட்டால் - அதுவே

ஒரு சரித்திரம் என்று யாரும் உணர வில்லையே!

பல கோடிகளை கொன்று விட்டு வந்து சேர்ந்தது நீயும் நானும்

இன்னும் இங்கே எதை சேர இத்தனை ஓட்டம்?

சிந்தனை என்பதை நிறுத்திவிட்டால் காடே வீடுதானடி

நாம் அங்கு இருந்தவரையிலே எந்த புலியும் சாகவில்லையே

புலி பசிக்கு மான் தான்

எந்த புலியும் மானின் வம்சம் அழித்ததில்லையே

என்னை உன்னை சாகடிக்கும் ஏதும் இன்று இல்லையே

நானும் நீயும் தின்று ருசிக்கும் கோழி நம்மை வீட கூடவே

நம்மை அழிக்கும் எந்த உயிரும் அத்தனை இன்று இல்லையே

இனி நீயும் நானும் அடித்து கொண்டால் - மீதி

அந்த கடவுள் மட்டுமே!

அமெரிக்க கனவு

முப்பது வயதை கடந்த எல்லோரும் எதிர்க்கொள்ளும் பொதுவான கேள்வி ‘எப்போ தான் கல்யாண சாப்பாடு போடுவே?’ என்பது போன்று இப்போது வேலை கிடைத்தவுடன் எதிர்கொள்ளும் கேள்வி ‘வெளி நாடு போக ஏதும் வாய்ப்பு இருக்குமா?’ பத்து ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் எல்லாம் வெளி நாடு என்றாலே அமெரிக்கா தான் என இருந்தது இன்னமும் தென் அமெரிக்க நாடுகளுக்கு இந்த கனவு உண்டு.

அப்படி எந்த கனவும் இல்லாத எனக்கு அது நினைவானது. அதற்க்கான முதல் வேலை, விசா

விசா :

‘சாமி நான் எல்லா உங்க வீட்டு உள்ள  வர கூடாதுங்க’ என ஒரு சமூகத்தினரையே சொல்ல வைத்த சாதிய கொடுமை போன்றது இந்த அமெரிக்க விசா வாங்குவது. நடை பாதை நடப்பதற்கே என்று சொல்லி வியாபாரிகளை, அங்கேயே குடும்பம் நடத்தும் நாடோடிகளை விரட்டும் அரசாங்காம் அண்ணா மேம்பாலம் அருகில் செம்மொழி பூங்கா எதிர் புறம் இருக்கும் நடை பாதையில் எவரையுமே நடக்க விடாது. அங்கே தான் இந்த விசா வாங்க வரிசையில் நிற்க வேண்டும். கைபேசி, earphone, headphone, கார் சாவி (அதில் ஏதும் ஒலி, ஒளி வருமானால்) என எதுவும் உள்ளே அனுமதி கிடையாது. மற்றதை எல்லாம் காரில் போட்டுவிட்டு உள்ளே போகலாம், அந்த கார் சாவி? அதை 500 ரூபாய்க்கு பாதுகாக்கும் ஒரு இடமும் அங்கு உண்டு, அது பஞ்சர் ஒட்டும் கடை. அங்கே இதை எல்லாம் குடுத்துவிட்டு தான் உள்ளே போக வேண்டும்.

கை கடிகாரம் கூட கையில் கட்டி இருக்க கூடாது. இப்படி மொத்தத்தையும் கொடுத்துவிட்டு நடை பாதையில் வரிசையில் நின்றால் உள்ளே செல்ல ஒரு மணி நேரம் ஆகும். அந்த வருசையில் எனக்கு முன் ஒரு தம்பதி நின்றிருந்தார்கள். அரை அரை அடி நகர்ந்து தூதரகம் உள்ளே போனால் அங்கே உட்கார அனுமதி இல்லை. கோவில்களில் பண்டிகையின் போது வளைந்து வளைந்து மூங்கில் கட்டிவிட்டு மொத்த கூட்டத்தையும் வரிசையில் நிற்க வைப்பது போன்று நிற்க வைத்தனர். நீண்ட நேரம் நின்ற களைப்பில் ஓரமாய் இருந்த திண்டில் அமர்தார் எனக்கு முன்னால் இருந்த பெண்மணி, உடனே ‘madam you should not sit please stand in the line’ என பின்னால் இருந்து சத்தம் கேட்டது. சட்டென ‘so do we need to kneel down in front of the interviewer?’ என கேட்க வாய் வந்தது ஆனால் இந்த விசா எனக்கு கிடைக்க வில்லை என்றால் ஒன்ருமிலை இதனால் அவர்களுக்கும் வாய்ப்பு போனால் இன்னொரு முறை சில ஆயிரங்கள் செலவு செய்ய வேண்டும்.. அடக்கிக்கொண்டேன்.

சர்வதேச முனையம்:

விமானத்தில் கழுவ தண்ணீர் தர மாட்டார்களே எப்படியும் 23 மணி நேர பயணம் இதையும்  அடக்க வேண்டுமோ என்ற சிந்தையோடே விமான நிலையம் வந்தடைந்தேன். என்னோடு இன்னும் மூன்று பேர் உடன் வேலை பார்ப்பவர்கள் அவர்களுக்கு அமெரிக்காவில் சாப்பாடு எப்படி இருக்குமோ என்ற சிந்தனை.

உள்ளே சென்றவுடன் போர்டிங் பாஸ் வாங்க வேண்டும் அதிலும் நம் ஊர் கோவில்களில் 500 ருபாய் டிக்கெட் வாங்கினால் சாமி அருகில் அமர்ந்து தரிசனமும் மாலையும் தர்ம தரிசனம் போகும் போது அப்படியே எட்டி கும்பிடு போட்டுவிட்டு போக வேண்டுமே அதே முறை தான், பிசினஸ் இக்ளாஸ், எகானமி இக்ளாஸ் தனி தனி வரிசை. பிசினஸ் இக்ளாஸ் மக்களுக்கு விமானம் புறப்படும் வரை காத்திருக்க தனி அறை, சாப்பாடு, சரக்கு என சகல வசதிகளும் உண்டு. விமானம் வந்தவுடன் முதலில் பிசினஸ் இக்ளாஸ் மக்கள் தான் ஏற வேண்டும் அடுத்து தான் எகானமி இக்ளாஸ்.

ஆகாயத்தில் பூகம்பம்:

எகானமி இக்ளாசில் நான்கு பேர் அமரும் இடத்தில் பிசினஸ் இக்ளாசில் நான் ஒருவன் மட்டும் அமர்ந்திருந்தேன். இப்பொது எல்லாம் விமான பயணம் அறிய ஒரு செயல் இல்லை தான் ஆனால் சொந்த ஊருக்கு சென்னையில் இருந்து செல்வது போல் இல்லை இந்த பிசினஸ் இக்ளாஸ். அதிகமாக படத்தில் கூட பார்த்திராத ஆடம்பரம் (YouTube’ல் பிசினஸ் இக்ளாஸ் விமான பயணத்தை பற்றியும் விமர்சனம் உண்டு தெரியாதவர்கள் தேடி பார்க்கவும்)

முதலில் தோஹா வரை ஒரு விமானம், ஐந்து ஆறு மணி நேர பயணம். அந்த பிசினஸ் இக்ளாசில் அருகில் இருப்பவர் முகம் பார்க்க முடியாத அளவுக்கு மறைப்பதற்கு வசதி உண்டு. ஆனால் அந்த வசதி எதற்கு என இதுவரை விளங்கவில்லை. இருக்கையை சாய்ப்பதற்கு, நகர்த்துவதற்கு, நீடுவதற்கு தனி தனி பொத்தான்கள். அடுத்து பதினாறு மணி நேர பயணம் அதில் தனி அறை போல இருந்தது. ஏறி அமர்ந்தவுடன் வெது வெதுப்பான நீரில் நினந்த துண்டு முகம் துடைக்க, குடிக்க பானம், பாதாம், பிஸ்த்த என ஏக போக கவனிப்பு. உறங்கும் போது அனிய தனி உடை, செருப்பு, சிறு பெட்டியில் முகத்திற்கு பூச ஒரு க்ரீம், ஸ்ப்ரே, கை கால்களுக்கு என தனி தனி க்ரீம்கள், கை வைக்க இடம், கால்கள் நீட்ட இடம் என ஏக போக வசதிகள் தான் ஆனால் உணவு மட்டும் சகிக்காது, பொங்கல் வடைக்கு சோயா சாசும், ஆலிவ் ஆயிலும் வேண்டுமா என்ன விசாரிக்கும் அளவு தான் அங்கு வேலை செய்பவர்களின் இந்திய உணவு பற்றிய அறிவு.

பிசினஸ் இக்ளசில் எகானமியை வீட சரி பாதிக்கும் குறைவான பயணிகளே ஆனால் இவர்களுக்கு நான்கு கழிவறைகள் அங்கு இரண்டு தான். ஒரே ஒற்றுமை எதிலும் கழுவ தண்ணீர் கிடையாது.

விமானம் புறப்பாடு பற்றி சொல்லி முடித்ததும் ஆப்ரிக்க மக்களை படிக்க வைக்க உதவுமாறு வேறு கேட்டார்கள். இவர்கள் தந்த இக்ரீம்கள், அதை போட்டு வைத்திருந்த டப்பா, சட்டை, பேன்ட், செருப்பு என மொத்தமும் இருபது இருபத்தி ஐந்து டாலர் இருக்கும். இருபத்தி மூன்று நேர பயணத்திற்கு போர்வையும் தலையனையும் தான் எடுத்து வர முடியாது மத்ததெல்லாம் அவ்வுளவு அவசியமா? அதை மிச்ச பிடித்தாலே போதுமே.

ஜார்ஜ் புஷ் இன்டர்கான்டிநென்டல் ஏர்போர்ட்

‘என்ன சார் இது நம்ம ஊர் ஏர்போர்டே பரவல போலயே. தோஹா ஏர்போர்ட் எப்படி இருந்துது’

‘எதுக்கு இங்கே வர்றே, எவ்ளோ நாள் இருப்பேனு கேட்டுட்டு தான் உள்ள விடறான் அதுக்கே இவ்ளோ பேர் வந்து காத்து கிடக்கறோம் அப்புறம் எதுக்கு அலங்காரம் செஞ்சு வைக்கணும்? என்றேன்.

ஆம் அங்கே அவ்வுளவு பேர் தான் வருசையில் நின்றிருந்தோம். விசா வாங்கும் போது கேட்ட அதே கேள்விகள் மேலும் பிசினஸ் மீட்டிங்க்கு எதுக்கு ஒரு மாதம் தங்க வேண்டும் என்ற கேள்வி வேறு. அதை எல்லாம் சமாளித்து ஒரு ஸ்டாம்ப் அந்த பாஸ்போர்டில் வாங்கினால் தான் அமெரிக்கக் காற்றை சுவாசிக்க முடியும்.

அந்த அமெரிக்க சுவாசம் பற்றிய கதை அடுத்த பதிவில் ...